Palarnie w zakładach pracy - Informacje prawne
Informacja na temat stosowania ustawy z dnia 8 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej
W związku z licznymi wystąpieniami do Ministerstwa Zdrowia dotyczącymi trudności w stosowaniu ustawy z dnia 8 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przez następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a także w trosce o ochronę zdrowia poprzez m.in. ochronę praw niepalących do życia w środowisku wolnym od dymu tytoniowego, Ministerstwo Zdrowia wyjaśnia, że organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ochrony zdrowia przed następstwami używania tytoniu oraz mogą wspierać w tym zakresie działalność medycznych samorządów zawodowych, organizacji społecznych, fundacji, instytucji i zakładów pracy, a także współdziałać z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi.
Celem nowelizacji ustawy było rozszerzenie obszarów, które objęte zostaną zakazem palenia na teren większości miejsc publicznych, zakaz reklamowania wyrobów tytoniowych oraz ujednolicenie sankcji za nieprzestrzeganie przepisów. Jednocześnie bardzo szczegółowo określa czym są oraz jak mają wyglądać palarnie w zakładach pracy. W ten sposób zwiększa się bezpieczeństwo i higienę pracy na terenie zakładu oraz zapewnia komfortowe warunki przebywania w budynku zarówno dla osób palących, jak i niepalących. Palarnie w zakładach pracy oraz kabiny dla palaczy w innych miejscach publicznych pozwalają na prowadzenie w dalszym ciągu dotychczasowego trybu życia palaczom.
Do najważniejszych zmian w ustawie uchwalonych 8 kwietnia br. należą ograniczenia palenia tytoniu.
Artykuł 5 w/w ustawy zabrania palenia tytoniu:
- na terenie zakładów opieki zdrowotnej (a zatem nie tylko w pomieszczeniach zakładu, ale także na dziedzińcu, w parku szpitalnym itp.), a także w pomieszczeniach innych obiektów (np. w pomieszczeniach wynajmowanych w obiektach nie należących do zakładu opieki zdrowotnej), w których są udzielane świadczenia zdrowotne;
- na terenie jednostek organizacyjnych systemu oświaty, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, oraz jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej (a więc podobnie, nie tylko w pomieszczeniach, ale także na dziedzińcu, na boisku szkolnym itp.);
- na terenie uczelni (nie tylko w pomieszczeniach),
- w pomieszczeniach zakładów pracy,
- w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,
- w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych,
- w środkach pasażerskiego transportu publicznego oraz w obiektach służących obsłudze podróżnych,
- na przystankach komunikacji publicznej,
- w pomieszczeniach obiektów sportowych,
- w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci (np. ogródki, place zabaw itp., odpowiednio oznaczone zgodnie z art. 5 ust. 1a ustawy);
- w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.
Naruszenie zakazu palenia tytoniu w wymienionych wyżej miejscach zagrożone jest karą grzywny do 500 zł. (art. 13 ust. 2).
Zgodnie z art. 5 ust. 1a, właściciel lub zarządzający obiektem lub środkiem transportu, w którym obowiązuje zakaz palenia wyrobów tytoniowych, umieści w widocznych miejscach odpowiednie oznaczenia słowne i graficzne informujące o zakazie palenia wyrobów tytoniowych na danym terenie lub środku transportu. Niedopełnienie tego obowiązku podlega karze grzywny do 2000 zł. (art. 13 ust. 1 pkt 2).
Zachowuje ważność przepis art. 5 ust. 4, który upoważnia radę gminy do ustanowienia, w drodze uchwały, innych (poza wymienionymi wyżej) miejsc przeznaczonych do użytku publicznego jako stref wolnych od dymu tytoniowego.
Możliwe wyłączenia spod zakazu palenia tytoniu określa art. 5a:
Właściciel lub zarządzający może wyłączyć spod zakazu palenia tytoniu indywidualne pokoje w obiektach służących celom mieszkalnym (np. w hotelach, hotelach pracowniczych itp.). Cały hotel – pokoje mieszkalne, korytarze, halle – jest objęty zakazem palenia tytoniu jako obiekt przeznaczony do użytku publicznego.
Ustawa pozwala właścicielom lub zarządzającym wyznaczyć palarnię (art. 5a ust. 3):
- w domach pomocy społecznej lub domach spokojnej starości,
- w hotelach,
- w obiektach służących obsłudze podróżnych,
- na terenie uczelni,
- w pomieszczeniach zakładów pracy,
- w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych.
Palarnia została określona w art. 2 pkt 9 jako pomieszczenie wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych, odpowiednio oznaczone, służące wyłącznie do palenia tytoniu, zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny w taki sposób, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń. O poprawności zorganizowania palarni decyduje więc skuteczność izolacji palarni od pozostałych pomieszczeń chronionych przed dymem tytoniowym.
Właściciel lub zarządzający lokalem gastronomiczno-rozrywkowym z co najmniej dwoma pomieszczeniami przeznaczonymi do konsumpcji, może wyłączyć spod zakazu zamknięte pomieszczenie konsumpcyjne, wyposażone w wentylację zapewniającą, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń (art. 5a ust. 4).
Oprócz ustanawiania stref wolnych od dymu tytoniowego (art. 5) ustawa uściśla niektóre postanowienia służące regulacji rynku wyrobów tytoniowych, w tym służące ochronie młodego pokolenia (osób niepełnoletnich) przed uzależnieniem od tytoniu:
- Definicja "promocji wyrobów tytoniowych" (art. 2 pkt 7) została rozszerzona o oferowanie wyrobów tytoniowych konsumentom po obniżonej cenie w stosunku do ceny wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym wyrobu. W rezultacie takie cenowe promowanie wyrobów tytoniowych jest zabronione na mocy art. 8 ust. 1, podobnie jak inne formy promocji zakazane dotychczasowymi przepisami ustawy.
- Na skutek usunięcia z określenia "reklamy wyrobów tytoniowych" (art. 2 pkt 5) przymiotnika publiczne – zabronione jest na podstawie art. 8 ust. 1 wszelkie rozpowszechnianie komunikatów, wizerunków marek wyrobów tytoniowych lub symboli z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tytoniowe, nie różniące się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytoniowych, służących popularyzowaniu marek wyrobów tytoniowych.
- Art. 6 ust. 1 został rozszerzony o obowiązek umieszczenia w miejscu sprzedaży wyrobów tytoniowych informacji, że sprzedaż tytoniu osobom niepełnoletnim jest zabroniona, z podaniem podstawy prawnej. Niedopełnienie tego obowiązku jest zagrożone karą grzywny do 2000 zł (art. 13 ust. 1).
Wprowadzone ustawą nowe regulacje stanowią element porządku publicznego służącego ochronie zdrowia. Nadzór nad przestrzeganiem tych norm, w tym stosowanie sankcji karnych, należy do kompetencji odpowiednich organów (Policja, straż miejska. Państwowa Inspekcja Sanitarna, Inspekcja Handlowa). Do tych organów można (należy) kierować informacje i skargi dotyczące konkretnych przypadków naruszania przepisów.
Przedstawiając powyższe Ministerstwo Zdrowia proponuje zapoznanie się z pełnym tekstem ustawy, który jest dostępny na stronie
Ministerstwa Zdrowia.
źródło: www.mw.gov.pl
